Flamingo’s…

Ook vandaag waren we weer vroeg wakker. We besloten maar op tijd te gaan ontbijten. In ons hotel wordt een ontbijtbuffet aangeboden. Er is genoeg keuze, maar wij hebben genoeg aan twee geroosterde boterhammen en een croissant. Na ja, croissant?? Het is iets dat de vorm van een croissant heeft maar het is iets ontiegelijk droogs. Dus dit wordt snel weggespoeld met jus d’orange.
Na het ontbijt pakken we de auto richting Celestun (ja Celeste, ben je toch een beetje bij ons tijdens onze reis). De weg hier naartoe was echt vreselijk. Je zou een soort snelweg verwachten als je de kaart voor je hebt, maar niets is minder waar. Het is een soort provinciale weg die plotseling overgaat in een slecht geasfalteerde weg door dorpjes heen. Ook wil het geval dat deze dorpjes regelmatig éénrichtingswegen hebben, waardoor je je oriëntatie af en toe kwijt raakt en hiermee ook de weg.

Uiteindelijk hebben we Celestun gehaald. Als eerste hebben we hier een boottocht gemaakt, waarbij we op zoek zijn gegaan naar flamingo’s. Normaliter zitten er in dit gebied zo’n 20.000 tot 30.000 van die beesten. Helaas hebben wij er maximaal 15 gezien. Het kwam door het tijdstip in het jaar. Ja als we dat hadden geweten… Na de flamingo’s zijn we de andere kant van het meer opgegaan op zoek naar de pelikanen. Ook deze hebben we in een zeer gering aantal gevonden.

Tijdens onze boottocht vroeg ik mezelf af wat er nou achter de bomen aan de rand zou zitten. Plotseling maakte onze bestuurder een scherpe bocht richting de rand van het meer en dook hier zo de ‘boesjboesj’ in. Een geweldig gezicht wat zich hier bevindt. Nooit gedacht dat het zo mooi zou zijn.

Eenmaal weer op het meer aangekomen, legde onze kapitein een stukje verder aan aan een steiger. Op dit stuk was een steiger gebouwd de ‘boesjboesj’ in, zodat je een korte (lees zéér korte) wandeling kon maken. Achteraf maar goed dat het een zeer kort stukje was, want het zat hier vol met muggen. Uiteraard waren wij hier enigszins op voorbereid, door ons voor de boottocht in te spuiten met deet. Helaas mocht dit niet baten. We zijn beide redelijk lek gestoken tijdens deze wandeltocht van enkele minuten. We besloten dan ook maar snel de boot weer in te gaan.

Nadat we weer teruggebracht waren naar het beginpunt konden we Celestun verder verkennen. Ook dat was snel gebeurd. Echt heel toeristisch is het hier niet. Er bevinden zicht slechts enkele restaurantjes, waar vrijwel niemand zit. Toch besluiten wij ons er maar aan te wagen en beide een bordje patat te nemen.

Na deze ‘uitgebreide’ lunch gaan onze tocht verder naar Progreso. Nou verder is niet helemaal de goede uitleg. We moesten namelijk eerst terug naar Merida en dan naar Progreso. Er is namelijk geen directe weg hier naar toe. Dit mag de pret niet drukken. We zijn onderhand wel gewend aan de slechte wegen. Tijdens de reis begon het heel erg hard te regenen. En wat doe je als je in de auto zit? Inderdaad, de ruitenwisser op max. Helaas vonden deze ruitenwissers het niet helemaal een goed idee om voluit te werken, dus eentje besloot er maar mee te stoppen. De wisser schoot los van de arm, maar bleef wel hangen. Gelukkig is er één van ons handig en besloot ik maar in de regen de ruitenwisser te repareren (de regen kwam niet meer met bakken uit de hemel, maar slechts enkele druppels, anders had ik het Edwin natuurlijk gewoon laten doen).

In Progreso hebben we eerst een drankje gedronken. Het is namelijk vandaag weer goed warm. Verder hebben we een wandeling gemaakt over het strand. Gelukkig was hier een lekker briesje aanwezig, waardoor de warmte niet voelbaar was. Na de zeer romantische strandwandeling hebben we de auto gepakt en zijn teruggereden naar Merida.

Onderweg hebben we vast kunnen stellen dat het hier ook goed geregend had. Een hoop straten in het centrum stonden blank van het regenwater. En blank betekent hier meteen 10cm hoog. Toen we de auto geparkeerd hadden en terugliepen naar het hotel moesten we ook opletten dat er geen auto te dichtbij de stoep kwam, anders zouden we goed nat zijn geworden. Gelukkig hebben we het droog gehouden.

In Merida hebben we lekker gegeten en als toetje een ijsje gehaald bij de supermarkt. Deze hebben we opgegeten in het, o-zo-bruisende, park.

Momenteel zitten we weer uitgeteld op het bed van onze kamer en maken we plannen voor de dag van morgen.