Vanochtend waren we ruim op tijd voor het ontbijt, tenminste dat dachten we. Toen we naar beneden liepen zagen we twee mooie klokken hangen: één met de tijd van de staat Arizona en één met de tijd van de staat Utah. De tijden op deze twee klokken waren niet hetzelfde. Het blijkt namelijk dat het in Utah, de staat waar wij ons momenteel begeven, één uur later is. Gelukkig hadden we nog 10 minuten om te eten.
Op het programma van vandaag staat Canyon nummer 2, namelijk Bryce Canyon. Na een stukje rijden arriveren we in het park. We rijden weer van uitzichtpunt naar uitzichtpunt. Het is werkelijk prachtig. Het is niet te beschrijven hoe mooi het hier is. De foto’s geven een mooie impressie, maar de werkelijkheid is heel anders en veel groter.
Na diverse uitzichtpunten vinden wij het wel weer mooi geweest. We geven toe dat, ondanks het allemaal prachtig is, wij blij zijn dat we morgen weer richting een stad gaan.
Op de terugweg naar ons hotel heeft Edwin een ingeving: we gaan naar Coral Pink Sand Dunes. Dit is een natuurpark met alleen maar zand. Het is een mooi gezicht, maar na 5 minuten hebben we het zand wel gezien.
Voor diner kiezen we vandaag voor de Pizzahut (die hebben we nog niet gehad deze vakantie). Gelukkig herinnerden we ons dat een large pizza er eentje is die je noot op gaat krijgen, dus nemen we allebei een halve. Dit is overigens voor mij ook nog te veel.
‘s Avonds in onze hotelkamer krijg ik Edwin zo ver om samen met mij Glee te kijken. Hij vind het zelfs leuk! Gelukkig maar, want 20 september vindt in Amerika de televisiepremiere plaats van het derde seizoen. Die kan ik dus gerust kijken…
Your point of view caught my eye and was very interesting. Thanks. I have a question for you.