Al die Chinese tekens

Vandaag is het qua weer niet zo heel erg lekker. Toen ik vanmorgen wakker werd, was Edwin al naar zijn werk. Hij moet deze week namelijk van maandag tot en met donderdag werken. Vanaf onze kamer, op de 15e etage, zag ik voor mij veel mist en natte straten. Gelukkig regent het niet wanneer ik het hotel verlaat en de temperatuur is ook nog lekker. Dus zolang het duurt, maar gewoon in mijn t-shirt lopen.

Op het programma staat vandaag French Concession. Met de metro naar het station en van daar uit lekker wandelen in mijn eentje. Alle tijd om overal rustig te kijken en foto’s te nemen. Mijn rondje bestaat uit onder andere Fuxingpark, Taikan Lu en Huaihai Lu. Na een flinke wandeling van ruim 2,5 uur is het tijd om de metro terug te nemen richting het hotel.

Wanneer ik in mijn hotel aan kom ontvang ik van Jos een sms met de vraag of we vanmiddag nog iets gaan doen. Laura is namelijk ook aan het werk vanmiddag. Altijd leuk om samen iets te doen, dus we spreken af bij het metrostation. Jos is dit keer sneller dan ik, dus ondertussen was hij al op zoek naar mij. Niet zo handig in zo’n grote stad. Toch maar even sms-en waar hij is. Gelukkig vinden we elkaar. Samen lopen we door People’s Park en gaan via wat lokale straatjes naar de Souhoukreek. Dit riviertje is niet iets minder spannend dan wij dachten. Ondertussen was het ook gaan regenen, wat de sfeer van het uitzicht niet doet bevorderen. Na een klein stukje langs het water gaan we weer richting People’s park.

Aangezien we beide niet goed geluncht hadden, besluiten we een ‘bakker’ te bezoeken. Op de gok hebben we heerlijke broodjes uitgekozen. Na deze maaltijd nemen we weer afscheid van elkaar, want beide partners komen straks weer thuis van hun werk.

Samen met Edwin ga ik voor het diner naar een wat Westerse tent. Ik ben toch niet echt fan van al dat lokale Chinese voedsel. Na een heel lekker diner spreken we met Jos en Laura af om samen wat te drinken. Laura wist een leuke tent, waar ze heel veel verschillende biertjes verkopen. Tja, doe mij maar een cola.

Met de taxi gaan wij vanaf ons restaurant naar de kroeg. We werden door de taxichauffeur netjes afgezet waar we moesten zijn. Via een speciale app op de iPhone van Edwin krijgt hij het adres in het Chinees op zijn telefoon. Dit is wel nodig aangezien de taxichauffeurs totaal geen Engels praten. Wanneer wij bij onze bestemming zijn aangekomen, blijkt dat het nummer waar wij moesten zijn een leegstaand pand is. Hmm en dan? Marsha inschakelen en de sms van Laura nog eens lezen en dan er achterkomen dat hetgeen wat Edwin als straatnaam zag de naam van de kroeg was. Gelukkig werkte de app van Edwin wel goed, want de kroeg zat in een steegje naast het leegstaande pand. Zo, dat was even schrikken…

Na een gezellige avond toch maar een beetje op tijd naar huis, want ook morgen moet Edwin weer vroeg zijn bed uit om te werken. Ik moet tevens ook een beetje op tijd de hotelkamer verlaten, want om 10.00u is er een brandoefening in het hotel, waarbij geen liften gebruikt mogen worden. En dan vanaf de 15e etage naar beneden via de trap zie ik niet zo zitten.

We nemen de taxi weer terug naar het hotel. Hiervoor gebruikt Edwin de visitekaartjes van het hotel om aan de taxichauffeur te laten zien waar hij naar toe wilt. Ik vraag mij serieus af hoe het ging toen ik er niet was, want na een bepaalde afslag had ik door dat we totaal de verkeerde kant op reden. Toch maar even ingegrepen. Gelukkig komen we veilig in het hotel aan.

Morgen een leuke dag voor de boeg. Ik heb namelijk een date met Li-Tong (voor degene die niet weten wie dat is: actrice uit de musical Miss Saigon). Zo veel zin om haar weer te zien.