Het was wederom weer een zware nacht. We blijven toch last houden van de jetlag (lees: Alies en ik). Edwin slaapt heerlijk. We hebben Alies d’r tentje open gehouden zodat ze er uit wil als ze kan. Eerst kwam ze aan het begin van de avond al uit d’r tentje dat ze bij mama wil slapen. Tja, hadden we gister maar niet moeten toegeven… Toch maar aangegeven dat ze in d’r eigen tentje moet. “Okay” dacht Alies. Maar rond half twee ’s nachts stond ze weer naast d’r tent. Dit keer bleef ze staan en realiseerde zich waarschijnlijk dat verdere stappen geen zin hadden. Schattig: dan maar weer de tent in.
Nadat de wekker was gegaan zijn we weer gaan ontbijten en konden we ons klaarmaken voor vertrek. We gaan vandaag naar de olifanten. Dit is het avontuur waarvoor Alies naar Maleisië gaat.
Na een autorit van 1,5 uur komen we aan bij het olifantencentrum. Dichten deuren! Balen! Door de flinke regenbuien van gister is het water in de rivier te hoog komen te staan en zijn de olifanten vertrokken naar de bergen, was het verhaal. Ja, ga dat je kind maar uitleggen. Alies gaat op vakantie naar Maleisië om de olifanten te zien. Nou dat gaat helaas niet door. Dan maar door naar ons hotel.
Weer 2,5 uur in de auto. Nu richting de Taman Negara. Hier gaan we de komende twee nachten verblijven. We komen rond een uur om drie aan bij ons hotel. Om daadwerkelijk ons hotel te bereiken moeten we met een bootje de rivier oversteken. Een tochtje van twee minuten, maar best geinig. Daarna even inchecken, bungalow bekijken en wat eten. Vervolgens ontstaat de vraag wat we gaan doen. Aan gezien we midden in het regenwoud zitten kunnen we niet heel veel kanten op. We besluiten om een boottochtje te doen.
Om kwart over vijf stappen we de boot op. Mooi groen om ons heen. We zien zelfs aapjes in de bomen. En achter ons steeds donker wordende wolken. O nee, dat gaan we niet droog houden! Als we na ruim een half uur weer rechtsomkeer gaan komen de wolken steeds dichterbij. Ook begint het flink te waaien. We hoeven niet lang meer te wachten tot de eerste druppels voelbaar zijn. Na een paar minuten worden de druppels een flinke regenbui. Ja hoor daar gaan we: zeiknat worden op een bootje. Gelukkig is ons hotel in zicht en kunnen we aan wal. Volgende uitdaging: onze bungalow bereiken! Het regent echt heel hard en als we eenmaal bij de bungalow aangekomen zijn zijn we alledrie volledig doorweekt.
Snel onder de douch en wachten tot het droog wordt zodat we weer terug kunnen naar het restaurant. We wachten en wachten, maar helaas blijft het regenen. Dan maar de receptie bellen of ze wellicht een paraplu voor ons hebben. Doe er maar twee alstublieft. En we kunnen gaan dineren.
Na het dineren weer met paraplu en al naar de bungalow waar Alies heerlijk gaat slapen en Edwin en ik nog even een boekje gaan lezen. Op naar de volgende dag.
[fbcomments]